Half 5 uit bed: toch wel erg vroeg! Om half 6 worden we opgehaald : we vliegen vandaag naar Ranong vanaf Don Muang. Het blijkt een groot half uur rijden te zijn => erg vroeg op het vliegveld, waar het overigens druk was. We vliegen met een Thaise prijsvechter, die als een van de regels heeft dat de cabine bagage niet meer dan 5 kilo mag wegen en dat je maar 1 stuk mag hebben. We gokken op Thaise souplesse : we hebben overgewicht in onze rugtas. Het wordt niet eens gecontroleerd.... De vlucht is met een klein vliegtuigje: met propellers. Frans vraagt met nadruk om een "Window Seat" niet wetende dat het erg moeilijk is om geen Window Seat te hebben. Ook zitten we niet op een vleugel te kijken: het vliegtuig heeft propellers , we zitten onder de vleugel in plaats van erop.

Het vliegtuig is super klein, de chauffeuse die ons op komt halen is niet te missen ook al is ze erg klein. De bagage moet in een laadbak van een soort pick up truck, maar dan een luxe versie. het zou 10 km rijden zijn, maar we verdenken de Thai ervan niet goed te zijn in schatten van de km of de tijd.

We komen in een oase van rust. Midden in de natuur , veel,begroeiing, een kabbelende rivier, de wind die door de bomen ruist, vogels .. Wat een verschil met Bangkok. De foudation is een project van 2 vrouwen, die hulpbehoevende Thaise kinderen helpt op allerlei gebied: het kan zijn dat ze betalen voor medische zorg, ( speciale ) voeding, scholing of de kinderen worden gehaald om naar school te gaan op het terrein: het zijn overwegend zwakzinnige kinderen, waarvoor in de Thaise maatschappij weinig ( geen) voorzieningen zijn. als ze eenmaal volwassen zijn proberen ze de kinderen zo veel geleerd te hebben dat ze met speciale sturing kunnen werken. Alle gasten die hier komen doneren door hun verblijf geld aan de foudation . Ze probereen zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn: alle voedsel wordt zoveel mogelijk ( biologisch ) verbouwd. Kippen , vissen en champigons worden ook gekweekt . Er zijn vrijwilligers ( met name jongeren) van over de gehele wereld die bv. De tuin onderhouden, Engelse les aan de kinderen geven of creatief bezig zijn.

We krijgen in de middag een rondleiding over het terrein en ook Biologisch tuinieren wordt uitgelegd : voor ons geen nieuwe inzichten, maar wel leuk om te zien dat ze het aan de andere kant van de wereld ook zo doen. ( of zou het komen door de Belgische vrijwilliger)

We zouden een wandeling naar de waterval gaan maken, maar we besluiten te luieren bij onze bungalow : volledig alleenstaand, midden in de jungle . We lopen eersteklas door de rivier en genieten van de rust.

We eten met iedereen gezamenlijk: het restaurant staat op een heuvel met een prachtig uitzicht! De bungalow is eenvoudig maar we hebben alles : een koude douche, een warme douche, eengrote ton met water om ons op Thaise wijze te wassen, een toilet, een groot bed, met klamboe: geen overbodige luxe, het matras ligt in een soort betonnen bak, dus erg benieuwd hoe hard het ligt. De Thaise bedden zijn sowieso harder dan de onze, maar deze gaat het winnen denk ik. De muggen zijn erg actief: we krijgen van alles aangereikt om ze te verjagen. Ook wordt bij onze bungalow een kampvuur aangestoken: de rook moet de muggen verjagen : het werkt ook goed voor ons: we zijn blij dat we even weg kunnen , want die rook is niet prettig: we hopen dat het vannacht niet meer brandt.de bungalow is van bamboe en vanaf onze borst open: bedekt met horregaas, je hoort alle geluiden in de jungle : als alle beesten die er zitten maar buiten blijven vind ik het best.

Morgen hebben we een cooking class en willen we toch echt een stuk wandelen.