Ik heb gezien dat ik de tekst goed na moet kijken: gisteren stond er honing en cooking class, maar er kwam geen honing in voor: de titel moest beginnen met hiking en...

De leguaan woont s'nachts in onze douche/toilet: zijn slaapplek is bij de doucheslang, dus douchen doen we zolang het nog licht is: vanaf half 7 wordt het donker: kwart voor 7 is het pikdonker. We moeten dan ook met zaklampen naar het restaurant en terug naar onze kamer: een redelijk pittige wandeling want het restaurant ligt op een heuvel, dus we hebben een flinke klim met heel veel trappen: elke keer lijken het er meer te worden..

We werden dit keer opgehaald met een oude pick-up truck en moesten zoals de Thaise mensen in het bakje gaan zitten. Er lag wel een vloerkleed op de laadvloer, wat betekende dat we onze schoenen uit moesten doen?! Het bleek een bumpy ride te zijn: ons ontbijt kwam er bijna weer uit. Ook hier bleek dat we een flinke afdaling via een aarden trap te moeten maken naar het bamboe vlot: 10 bamboepalen aan elkaar gebonden en "thats it" . We hadden meegekregen dat we droge kleding mee moesten nemen, maar er was ons ook verteld dat de rivier niet wild zou zijn. Frans meende geen droge kleding nodig te hebben: gelukkig heb ik hem kunnen overhalen: we moesten dus gaan zitten op het vlot, zonder bankje/ verhoginkje oid waardoor je half in het water zat. Ik kan je vertellen dat je na een paar km geen gevoel meer hebt in alle lichaamsdelen die in het water zitten..... Het water was niet bepaald warm, zwemmen zouden we zeker niet doen in dit water: veel te koud.

Een jonge Thaise knul was onze kapitein : hij sprak geen woord Engels : de andere mensen die ons gereden hadden ook niet . Hij stopte bij een soort open stukje , er lag zand, waar we tot onze enkels in wegzakten: nat zand wel te verstaan. Ook onze broeken waren helemaal nat. Na een paar fotomomentjes, waarbij we de 'kapitein' met onze selfiestok op de foto hebben gezet, werd hij iets spraakzamer, maar het was niet veel. Hij leek erg verlegen. Het water was rustig, met af en toe een stroomversnelling. We besloten op onze lifejackets te gaan zitten om wat minder diep in het water te zitten, maar bij elke stroomversnelling werden we weer nat.

Aan het eind van de tocht eindigden we bij onze chauffeur op z'n erf : eigenlijk in z'n tuin. Het eten stond al klaar en ook onze droge kleding stond gereed: hoera!!! Gauw omkleden en plassen! Het eten was heerlijk: we waren maar met z'n 2en en werden door de hele familie in de gaten gehouden: zodra we 2 slokken cola ophadden werd onze beker al bijgevuld en dat was met het eten idem. Het was verrukkelijk: porties rijst in bananenbladeren, kip in een soort beslag, krokant gebakken met overheerlijke saus, een omelet met alles uit de groentetuin erin.. En een groente die even gewokt was: groene bladeren met stukjes ei: nog nooit gegeten en we kunnen geen omschrijving geven waar het naar smaakte. Het leek roergebakken spinazie , maar dan bijna rauw. Ook was er nog een pittig gerecht met kip in een soort sojasaus. We hadden op een gegeven moment in de gaten dat we niet alles moesten opeten, want dan werd het aangevuld. Als toetje werd een watermeloen in stukjes gesneden en kregen we heel veel bananen. we hadden beter terug kunnen lopen naar de lodge, zo vol zaten we. De tocht terug ( door alle gaten in de weg en onverharde stukken) was dan ook een uitdaging om het eten binnen houden: een klein boertje en alles zou uit komen.

De rest van de dag hebben we gerelaxed . Er zijn weer al gasten vertrokken, het clubje wat aanwezig is wordt klein. Wij vertrekken morgen weer naar bangkok: dan hebben geen hagedis in onze douche en ook geen kilometer aan trappen: gewoon lekker een lift met airco.