Hking en cooking class

Gisteren bij het douchen bleek er een giga hagedis in de douche te zitten. Gelukkig kon hij via de wand weer naar buiten. Maar douchen en toiletbezoek wordt op deze wijze toch een stuk spannender. De nacht verliep prima: Frans is niet wakker geweest, ik kon die hagedis niet helemaal uit m'n hoofd zetten en omdat alles open is hoor je van alles zo s'nachts, dus sliep ik minder goed.

Het was mistig in de vroege ochtend: zag er prachtig uit. Het ontbijt was eenvoudig en niet de hoeveelheid die we gewend zijn. We besloten vandaag te gaan wandelen: de cooking les zou toch pas om half 5 beginnen. We kregen een getekend kaartje mee, wijze raadgevingen en een lunchpakket. We wilden de 3 kwartier route lopen en dan neerploffen in de rivier. De natuur is mooi, we liepen heuvel op en af, en veelal onverhard. De korte route vonden we toch wel erg kort : ervaren sporters hè.... We hadden de route naar een waterval ook meegekregen en besloten deze te wandelen: volledig onverhard, veel losse stenen, ook hier flinke klimmetjes en ook flink afdalen. De temperatuur was ook een factor die maakte dat dit wel een hiking tocht was die niet zonder zweten uit te lopen was. Ik moest vaak aan de kustmarathon denken, en vond deze tocht ondanks dat hij maar 7 km bleek te zijn toch een eind in de buurt kwam van de marathon: en we moesten ook nog terug..

Bij de waterval waren we alleen, wat een fijne manier van ontdekken: eigen tempo , je hoeft met niemand rekening te houden en je kan blijven zitten zolang je wilt. Ons lunchpakket bleek rijst te zijn ( soort nassi)!verpakt in bananebladeren en ananas. Daar knap je weer van op. Ongeveer anderhalf uur gelopen. We moesten natuurlijk ook nog terug. Op de terugweg gestopt bij ons eerste stop en lekker in het water gezeten: liggen ging niet. Op de weg terug zagen we plantage met palmbomen: hier waren ze met meters lange stokken met aan het uiteinde een sikkel eraan palmnoten af aan het snijden. Wat een werk in deze hitte. Ze maken hier palmolie van, wat overal voor te gebruiken is.

De kookcursus werd gegeven door een Thaise kokkin, die nauwelijks Engels sprak. Hoezo authentiek?! We hadden pumpkin red curry, sweet en sour met kip,en papaya salade uitgezocht.We waren met z'n drieën om voor te bereiden en te koken. Het is ook geen keuken speciaal voor toeristen, gewoon de keuken van de lodge: grotendeels buiten....

Het eten was heerlijk en veel te veel: eindelijk een keer ons helemaal vol gegeten, dat was ons hier( in deze lodge) nog niet gelukt. Contacten leggen gaat hier gemakkelijk : iedereen is vriendelijk en praat met elkaar, soort 'one big happy familie' je mag zijn wie je bent en het is goed zo.... Nog net geen flower power...

Morgen gaan we bamboe raften: er is water genoeg hebben we gehoord.

TCDF eco Logic: in Ranong

Half 5 uit bed: toch wel erg vroeg! Om half 6 worden we opgehaald : we vliegen vandaag naar Ranong vanaf Don Muang. Het blijkt een groot half uur rijden te zijn => erg vroeg op het vliegveld, waar het overigens druk was. We vliegen met een Thaise prijsvechter, die als een van de regels heeft dat de cabine bagage niet meer dan 5 kilo mag wegen en dat je maar 1 stuk mag hebben. We gokken op Thaise souplesse : we hebben overgewicht in onze rugtas. Het wordt niet eens gecontroleerd.... De vlucht is met een klein vliegtuigje: met propellers. Frans vraagt met nadruk om een "Window Seat" niet wetende dat het erg moeilijk is om geen Window Seat te hebben. Ook zitten we niet op een vleugel te kijken: het vliegtuig heeft propellers , we zitten onder de vleugel in plaats van erop.

Het vliegtuig is super klein, de chauffeuse die ons op komt halen is niet te missen ook al is ze erg klein. De bagage moet in een laadbak van een soort pick up truck, maar dan een luxe versie. het zou 10 km rijden zijn, maar we verdenken de Thai ervan niet goed te zijn in schatten van de km of de tijd.

We komen in een oase van rust. Midden in de natuur , veel,begroeiing, een kabbelende rivier, de wind die door de bomen ruist, vogels .. Wat een verschil met Bangkok. De foudation is een project van 2 vrouwen, die hulpbehoevende Thaise kinderen helpt op allerlei gebied: het kan zijn dat ze betalen voor medische zorg, ( speciale ) voeding, scholing of de kinderen worden gehaald om naar school te gaan op het terrein: het zijn overwegend zwakzinnige kinderen, waarvoor in de Thaise maatschappij weinig ( geen) voorzieningen zijn. als ze eenmaal volwassen zijn proberen ze de kinderen zo veel geleerd te hebben dat ze met speciale sturing kunnen werken. Alle gasten die hier komen doneren door hun verblijf geld aan de foudation . Ze probereen zoveel mogelijk zelfvoorzienend te zijn: alle voedsel wordt zoveel mogelijk ( biologisch ) verbouwd. Kippen , vissen en champigons worden ook gekweekt . Er zijn vrijwilligers ( met name jongeren) van over de gehele wereld die bv. De tuin onderhouden, Engelse les aan de kinderen geven of creatief bezig zijn.

We krijgen in de middag een rondleiding over het terrein en ook Biologisch tuinieren wordt uitgelegd : voor ons geen nieuwe inzichten, maar wel leuk om te zien dat ze het aan de andere kant van de wereld ook zo doen. ( of zou het komen door de Belgische vrijwilliger)

We zouden een wandeling naar de waterval gaan maken, maar we besluiten te luieren bij onze bungalow : volledig alleenstaand, midden in de jungle . We lopen eersteklas door de rivier en genieten van de rust.

We eten met iedereen gezamenlijk: het restaurant staat op een heuvel met een prachtig uitzicht! De bungalow is eenvoudig maar we hebben alles : een koude douche, een warme douche, eengrote ton met water om ons op Thaise wijze te wassen, een toilet, een groot bed, met klamboe: geen overbodige luxe, het matras ligt in een soort betonnen bak, dus erg benieuwd hoe hard het ligt. De Thaise bedden zijn sowieso harder dan de onze, maar deze gaat het winnen denk ik. De muggen zijn erg actief: we krijgen van alles aangereikt om ze te verjagen. Ook wordt bij onze bungalow een kampvuur aangestoken: de rook moet de muggen verjagen : het werkt ook goed voor ons: we zijn blij dat we even weg kunnen , want die rook is niet prettig: we hopen dat het vannacht niet meer brandt.de bungalow is van bamboe en vanaf onze borst open: bedekt met horregaas, je hoort alle geluiden in de jungle : als alle beesten die er zitten maar buiten blijven vind ik het best.

Morgen hebben we een cooking class en willen we toch echt een stuk wandelen.

Paradijselijk Bangkok per fiets

Vandaag al vroeg aan t ontbijt : 6 uur: toch lijkt het niet zo erg om vroeg op te staan voor een excursie.. Hoe anders is het als je er voor je werk er zo vroeg uit moet! Vanuit het hotel bellen ze een taxi voor ons, die trouwens om de hoek stond te wachten. We zouden in een half uur op onze bestemming kunnen zijn, maar met de traffic jam in Bangkok gokken we op een uur. Het werd anderhalf uur. De chauffeur nam een giga omweg: dat zagen wij op de TomTom die Frans op z'n telefoon heeft. Hij sprak geen woord Engels, en wilde ook niet op onze navigatie kijken. Hij zat voortdurend te rochelen, zonder uitspugen weliswaar, maar toch... En tot overmaat van ramp dronk hij steeds sprite, waarvan hij vreselijk ging boeren: wat kan iemand stinken????. En dat in een auto waarvan de ramen niet open konden ivm de airco. Frans raakte flink geïrriteerd .We kwamen precies om 8 uur aan. Er was nog een ouder echtpaar uit Duitsland die ook deze tocht geboekt hadden, waren we in ieder geval niet de oudsten. Zij hadden niet gelezen dat het een tocht van 50 km was, flinke vergissing dus. We hadden voor deze organisatie gekozen om weer eens een andere tocht te doen , en dat is het dan ook wel geworden. We reden door het gigadrukke bangkok, soms gewoon op de snelweg: al snel alle controle die ik graag behoud laten varen en blindelings volgzaam achter de gids aan gereden. Met een longtail boot naar de overkant van Bangkok gevaren, daar was het iets rustiger, maar toch nog veel verkeer, slechte wegen en mensen die oversteken met allerlei karretjes enzo. Wij waren een bijzonderheid : falang hoorden we de gehele dag ( farang betekent wit mens, maar aan het einde van de dag waren niet zo wit meer: rood kwam dichter in de buurt) Ook wilden veel kinderen ons de hand schudden: en wie zijn wij om dat te weigeren? Zo vaak voel je je geen bijzonderheid: mogelijk dat ze ons ook stiekum uitlachten: wie rijdt nou in die hitte op een fiets? Naast drukke wegen ook smalle paden langs de klongs: betonplaten waar 1 fiets tegelijk over kan rijden, maar waar de Thai toch zeker met z'n 2en of meer kunnen passeren... Aan beide zijden van de betonplaten is er water , dus je wil wel concentreren en ongewild knijp je hard in de handvaten van je stuur. We bezochten een paar tempels, en stopten af en toe voor een snack: gebakken bananaan / gebakken zoete aardappel , een een paar drinkstops en om te lunchen. De lunch was heerlijk: Thais eten wat we nog niet kenden: ik weet de namen niet meer, ook wel pittig: er bestaan ook gele pepers en het was geen paprika zoals ik dacht. Het andere echtpaar had het zwaar , over 10 jaar zal,dat misschien ook voor ons zo zijn? Nu moesten we steeds wachten. De tocht was effectief 48 km en 10 km met een longtailboot: toch gemakkelijk als er een gps functie op je lopershorloge zit. We waren rond half 6 terug na een inspannende dag: behalve een pijnlijk achterste en een rode verkleuring hier en daar verder geen centje pijn.

De terugweg deze keer anders aangepakt: De taxichauffeur gevraagd of hij ons bij de bij de boot af wilde zetten en met de boot teug naar het hotel. De hele middag had ik visioenen van een super groot glas koud bier, net als met de kustmarathon. Bij de bar aan het begin van de straat van ons hotel op een barkruk neergeploft en onze fantasie werkelijkheid laten worden. Wat kan dat lekker zijn.Het leuke van deze locatie is dat alles op straat staat, de scooters en auto's rijden je nog niet van je stoel / kruk. Toch heeft het wel wat hoor: je leeft hier letterlijk op straat.

s'Avonds nog wat gegeten bij een van eettentjes in de straat: met een hippie als diskjockey en jawel: jaren 60 muziek: flower power, peace, : jong opnieuw. Wat een heerlijke manier om de dag af te sluiten.

Morgen vliegen we naar Ranong: we worden om half 6 al opgehaald. Benieuwd wat ons daar te wachten staat: we verblijven hier in een lodge midden in een jungle . Geen idee of er WiFi is.

Shopping day

Hoe relaxed ik ook dacht te zijn gisteren: ik zag dat ik het verhaal 4x heb geplaatst: dus 3x extra op verzenden geduwt: niet echt onthaast nog. Vandaag met de minibus van het hotel naar de shoppingmall gebracht. De bus was wat aan de late kant: hoeveel mensen er in uniform dan mee bezig zijn om het busje voor het hotel te krijgen en toch nog versneld te laten vertrekken, konden we niet helemaal tellen. De rit erheen zou ook een sightseeing tour zijn: tja misschien als hij stipt op tijd vertrekt : nu reed de chauffeur op topsnelheid en dat in zo'n drukke stad....Inmiddels zijn we al aardig bekend in de shoppingmall, maar toch blijft de grote van de winkel ons steeds weer verrassen.gelukkig geslaagd voor de eerst komende dagen. Omdat het vandaag een niet avontuurlijke dag is, ons eens gewaagd aan een mixend beef soup. ( iets waar lovend over gesproken op internet) Tja.... de soep,was lekker van smaak maar wat er inzat... Ik proefde lever : beh , witte gehaktballetjes, en de rest konden we niet thuis brengen, dus mogelijk het lekkerste in de kom gelaten. Het toetje: mango met sticky Rice was verrukkelijk: extra veel cocos op de rijst en de mango was sappig en goed rijp.

De skytrain was ons volgende project: na e.e.a bestudeert te hebben lukte het ons een kaartje te kopen en vonden we ook het juiste perron ( we komen van het platteland.. dat blijft in dit soort gevallen een handicap) Bewust bij een beeldscherm gaan zitten zodat we in ieder geval goed zouden uitstappen. => hier komt in beeld wat het volgende station is. De boot moest een makkie worden dachten we: er bleken 3 pontons te zijn waar boten aan leggen.. Oranje vlag boat moesten we hebben ,maar welk poton ? Gelukkig was er een mevrouw die kaartjes verkocht: ze sprak 1woord Engels: queue en trok ons letterlijk en figuurlijk over de streep. Bij de 10 e aanlegsteiger moesten we eraf: hou de tel maar ns bij op zo'n drukke boot: en de namen waren soms in het Thais + we zaten aan de verkeerde kant om te zien hoe het heette. Toch op de juiste plaats van de boot af: ( Frans heeft TomTom op'z'n telefoon ????)op 10 minuten loopafstand van het hotel.

S'avonds onszelf een swedish oil massage tegoed gedaan. Net te doen qua pijnlijkheid. het was er pikkedonker , ik zou de masseuse niet aan kunnen wijzen als ze me dat vroegen. er werd niet gesproken, alleen gewerkt. Daarna een heerlijk "los" gevoel. Khao san road is vooral een toeristisch gebeuren : je ziet er geen Thai . Er zijn drink en eetmogelijkheden in overvloed, wat zeer prettig is. Veel dronken toeristen trouwens: sommige werden half weggesleept...

Morgen vroeg op : we gaan een lange fietstocht maken : rond 50 km. Om half 7 een taxi zien te regelen. En daarvoor nog ff ontbijten. Dat wordt om half 6 opstaan.

Aankomst Bangkok

De vlucht met Eva air liep voorspoedig: een nachtvlucht en kunnen slapen tot het licht aan ging: zelfs toen nog een beetje gedoezeld : en dat na slechts 1 wijntje... Ook op het vliegveld kon ons geluk niet op: snel door de douane, als een van de eersten onze koffers, geld pinnen : in 1 keer goed en gelijk een nieuwe simcard gekocht met onbeperkt internet.

De chauffeur stond ons al op te wachten en samen met nog 4 anderen in de minibus. Het is geen thuiskomen zoals ik in andere reisverhalen wel eens lees: maar wel is veel bekend/ vertrouwd. Dit jaar verblijven we in een ander hotel: Nouvo City. Vlak bij het backpakkers gebied. Ook in het hotel verliep alles vlot: we kregen een upgrade: een grotere en luxere kamer , en dat voor hetzelfde geld. Gelijk de free transport naar het winkelgebied in het centrum geregeld. So far so good.

Khao san road is op 10 minuten loop afstand. Maar eigenlijk zijn de straten eromheen veel leuker. Voor een paar cent gegeten en gelijk een voetmassage genomen. De buckets beer zijn in de meerderheid hier, live muziek, iedereen vrolijk ( althans zo lijkt het of is het projectie? of het bier) Onze eerste dag kan niet meer stuk. Inge mijn koffer is nog nooit zo licht geweest: ik kan gaan shoppen dus!

Ook de aangename temperatuur is een plus: thuis zo koud en hier lekker in je korte broek en hemd.Tijdens de massage buiten bijna in slaap gevallen: op tijd terug naar het hotel om dit verhaal te typen, douchen , nog ff lezen en morgen inkopen doen en kijken of we met de skytrai en boot weer naar het hotel kunnen komen...