Koh samui : paradijs of .. ?

Onze week in Koh Samui loopt bijna ten einde. Koh Samui: prachtig hotel, met bungalows in een tropische tuin. Zittend op ons balkon zien (en horen) we de zee. Een stevige wind waait door de palmbomen om ons heen, de temperatuur zakt s'avonds naar een aangename 28 graden. Ons bed wordt elke avond " slaap klaar gemaakt" : netjes opengevouwen en een mooie bloem op onze kussens. Een geurbrandertje in de badkamer wordt gevuld en aangestoken door het personeel. Het personeel kent ons: toen we aankwamen werden we op de foto gezet: daarna werd onze foto op een bord gepubliceerd en iedereen van de staf kreeg een appje met onze foto!! We hebben ' onze eigen strandstoelen' , parasol wordt voor ons opgezet. Ontbijt elke morgen in buffetvorm, met uitzicht op zee en het strand. Rieten loungestoelen in het zand voor ons drankje tijdens happy hour: lekker in de schaduw, klein windje. Diner op het strand: met je blote voeten in poederzand, elke avond zetten ze een buitenkeuken op, waar je a la carte kan bestellen of meedoen met een barbecue buffet. De sterren aan de hemel, romantisch licht om ons heen, een stukje zee wordt met een spotlight uitgelicht.

Koh Samui: een eiland met een paar asfaltwegen en alleen maar winkeltjes voor alle toeristen die hier zijn. Troep langs de weg , op de weg, troep echt overal. Agressieve verkopers, de verkopers in Turkije zouden hier op werkbezoek kunnen. Of er veel Thaise mensen wonen tracht ik te betwijfelen : Engels lijkt hier toch de voertaal. Duurder dan Nederland soms: 10 euro voor een biertje , afdingen is hier geen spel maar serieuze business . Met boze verkopers en afgezette toeristen : echt schandalig hoge prijzen. Slecht afgewerkte tempels, Boeddha's en een gemummificeerde monnik die achter glas zit met een zonnebril op. Nauwelijks een Thai die ff bid. Wel een heilige boom waar ze naar toeteren.... Thais eten moet je met een zaklamp zoeken, in ons hotel is het alleen op verzoek te verkrijgen en dan smaakt het westers. Om de 5 meter massage salons: en allemaal roepen ze aan je. Strandventers die aan elkaar doorvertellen dat er een falang is die iets koopt: en je dan allemaal lastig vallen voor de rest van je vakantie.

Koh Samui: vriendschap gesloten met een verkoper van fruit en mais, op het strand: vlak bij onze strandstoelen, maar hij komt het altijd brengen , met extra banaantjes en stukjes cocos. Authentiek Thais eten gevonden bij " Big Mama" : restaurant ninja. Een garage met plastic stoelen , Tupperware schaaltjes waar je van eet, stukje karton is je bonnetje, met ons eigen tafel, een luidruchtige groet van ' big mama' en het personeel al weet wat je drinkt. Veel contacten , maar toch met rust worden gelaten.

Donderdag vliegen we naar huis: het is tijd, het is prachtig geweest!!

100 km fietsen

Afgelopen zondag hebben we heerlijk uitgeslapen, lang ontbeten: het ontbijtbuffet is hier super lekker!! Vanaf 16 uur start hier de zondagmarkt: om in de rustmodus te blijven hebben we een tuktuk genomen : chauffeur bleek blind aan1 oog, hardhorend en onverstaanbaar, maar we zijn heelhuids aangekomen . Allerlei locale mensen ( ook vanuit omringende dorpen en de bergen) bieden hier hun waar aan. Lekker kleding scoren en kijken hoever je kan gaan met bieden. Lukt het bij de een niet dan bij de ander. Ook erg veel hapjes: vaak geen idee wat het is. En om de paar meter entertainment: vnl. door gehandicapte mensen.

Maandag en vandaag dinsdag een lange fietstocht gemaakt. Maandag hadden we voor t eerst een vrouwelijke gids en nog een andere toerist: Mirjam uit Amsterdam, die al snel na de kennismaking zei: " ik moet vaak plassen hoor" Een echte vrouw dus. Je zou kunnen zeggen dat we door de " polder" hebben gefietst: de zuidkant van Chiangmai . Een paar tempels bezocht uiteraard, en de gids teste onze kennis omtrent Boeddha: ik bleek toch verbazingwekkend veel onthouden te hebben, ze was onder de indruk. Het tempo was erg relaxed, met om het half uur wel een korte pauze. Zadelpijn hadden we al na 5 minuten: ik snap niet waarom die zadels zo klein en hard moeten zijn: we hadden mountainbikes. Fietsen op 1 bil gaat ook trouwens. Het eten was weer verrukkelijk , met een paar Thaise hapjes die onze gids op een markt kocht als dessert: je mag in een restaurant gewoon eten wat je elders gekocht hebt, opeten. De toetjes: stickey rice gevuld met banaan, zoete aardappel en tarot: een soort paarse knol . Cappuccino erbij, heerlijk.

Vandaag de oostelijke fietsroute gedaan: een andere gids ( man ) en weer een privé tour. We werden buiten de stad afgezet. Zitten op het zadel was niet fijn: liggend op bed kon je je zitbotten nog voelen, laat staan nu je weer op dat zadel moest: veel op de pedalen gestaan of op 1 bil gefietst. Dit was wel een ander categorie fietstocht: tempo lag hoog: 20km per uur ( voor de " echte fietsers "natuurlijk peanuts , maar voor holliday fietsers zoals wij hard genoeg) de wegen waren slecht: veel kuilen of onverhard en we zouden vandaag niet alleen op vlak gebied rijden maar een berg op. Regelmatig vals plat, wat je dus niet zag, maar voelde aan je bovenbenen. De uiteindelijk top werd al fietsend door de gids en Frans bereikt : in de eerste versnelling : ik ging achteruit in plaats van vooruit: dat schiet ook niet op.... Dus maar gaan lopen: slechts klein stukje maar. Ook deze gids kon geen goede inschatting van tijd maken: de 40 minuten naar het restaurant waren 2 uren: das best lang als je honger hebt. Trouwens de afdaling ging keihard, dat onze banden nog heel zijn is een wonder: we moesten flink afremmen anders ging je veel te hard. Het locale restaurant had lekker eten, maar het toilet was weer een uitdaging: de wanden waren te ver verwijderd van het verhoginkje om je in balans te houden en er was geen mandje voor wc-papier: je werd geacht je linkerhand en water te gebruiken: en ook geen zeep bij het fonteintje ..... Gelukkig heb ik van alles om schoon te maken en te ontsmetten meegenomen. De tocht was rond de 54 km, qua conditie geen probleem, maar de volgende keer neem ik toch iets van een gel zadel ofzo mee, want door deze zadels kunnen we de komende dagen niet lekker zitten: massage zei de gids: nou niet aan m'n billen.

Donderdag vliegen we naar Koh Samui om een paar dagen in de watten gelegd te worden aan het strand. Morgen gaan we nog een dagje sightseeing doen te voet en zonder gids. De tijd gaat snel, veel te snel.

Tempels - trein - Chiang mai - tempels - jungle

Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder. De laatste dag met mr. Support was een dag vol tempels, heilige voetstappen ( nooit geweten dat die er zoveel zijn en dan een soort bedevaartsoord worden) , heilig water voor goede gezondheid, maar niet voor ons.... , monniken die goede werken doen en dan vereerd worden met? Juist ja alweer een tempel. Wat we overigens wel erg leuk vonden waren duizenden vleermuizen: erg groot en hangend in bomen : wel weer bij een tempel , maar die zijn er hier zoveel,dat het bijna niet anders kan. We bleven zolang staan om een mooie foto te maken dat een monnik kwam zeggen dat ze wel eens konden gaan poepen en dat kreeg je niet meer uit je kleding: tja en aangezien Frans ervaring heeft met onderge.... worden, zijn we maar verder gelopen. Het afscheid van de gids vonden we wel jammer: 3 dagen met elkaar optrekken, dan raak je toch vertrouwd.

We waren erg vroeg op het station voor de nachttrein naar Chiangmai. Met grote tegenzin de toiletten uitgeprobeerd,omdat de toiletten in de trein nog erger zijn. Over toiletten in thailand valt niets te vertellen zolang je er alleen gebruik van maakt in het hotel. In minder toeristische gebieden wordt het een ander verhaal: het zijn verhogingen met een gat, en vaak alleen een emmer water met een klein emmertje. Wc papier wordt je eigenlijk niet geacht te gebruiken en als je het gebruikt dan gooi je het in een mandje naast het toilet. Ik kan jullie vertellen dat balanceren op zo'n verhoging, broek laten zakken, hurken en in balans blijven een goede motoriek vergt!!! De hoogte van de opstapjes varieert: van slechts een kleine verhoging tot zelfs knie hoogte. Maar we hebben ze tot nu allemaal doorstaan zonder eraf te vallen of iets nat te plassen. De zittingen in de trein waren al omgebouwd tot bed: we zaten in een wagon met ongeveer 60 anderen: das ff slikken als je verwacht in een privé cabine te zitten. Maar met de dichtsbijzijnde maak je kennis en daarna ga je slapen. wat wel grappig was, was dat ik de deuren van de wagon niet open kon krijgen: duwen, schuiven, trekken: niets . Bleek het elektrisch te gaan: op een knop drukken ....

In chiang mai is het warmer dan in bangkok. Vandaag: maandag opnieuw een excursie dag. Tja: alweer een tempel : we zijn nu wel tempel moe en alle informatie eromheen kunnen we niet meer opslaan: ik blok gewoon mijn werkgeheugen, erg ontspannend. We waren weer de enige toeristen voor de tour: we hadden een chauffeur, gids en local gids voor de jungle tocht. Als vrouw op stap met 4 mannen houdt in dat er nauwelijks plaspauzes zijn... De gids had haast , want er stond flinke trekking in het middarogramma ingepland. Tja dan gaat het toch wel wat kriebelen als hij blijft herhalen dat het zo'n pittige tocht is en dat de local guide daar speciaal voor mee is. Na de lunch onder een boom op een afgehakte boomstam bij een Mhong stam onze wandelschoenen aangedaan, water ingeslagen en gaan! Nou het viel alles mee, we liepen vooral "downhill" op redelijk begaanbare paadjes, de laatste 2 km flink klimmen. We hebben er precies 2,5 uur overgedaan: mogelijk zo'n 9 a 10km. Eenmaal aangekomen bij het eind waren beide gidsen heel enthousiast: we hadden in een flink tempo gelopen, niet gezeurd, nauwelijks pauze genomen : respect dus. Zelfs de chauffeur was blij. ze stonden nog net niet te juichen. Ze begonnen over onze kuiten: ze hadden tijdens het wandelen gezien dat we zulke stevige kuiten hadden, dus ze hadden ons al 'sterk' ingeschat :-)

Terug in de stad lekker gedouchd en een voet, been, hoofd en schoudermassage genomen:,het leven is goed hier. Morgen een relaxdag, maandag 50 km fietsen!

Khao Yai national park en olifanten poep

Vandaag konden we min of meer uitslapen: we vertrokken pas om half 9, na een perfecte nachtrust trouwens: tegen alle verwachtingen in. Het park lag op een half uur rijden. Schier leven nog vele dieren in het wild: olifanten, beren, allerlei soorten slangen, vogels, spinnen , wilde honden , wolfen, apen ( allerlei soorten) : teveel om op te noemen. Er worden veel trekkingtochten georganiseerd om wildlife te spotten: we zagen veel toeristen volledig aangekleed in jungle kleding, anti-bloedzuiger sokken, jungle hoeden etc.. Wij hadden wel groene broeken, maar die waren gewoon driekwart, en open teva schoenen: ook wel degelijk en stoer maar toch... De eerste stop was een track die door een grasveld leidde: het gras was bruinig, maar wel hoog. We moesten een kilometer lopen naar een uitkijkpost , welke vlak bij een drinkpoel was. Behalve vogels en vlinders zagen we weinig spannends. We hoorden apen in de verte schreeuwen: maar die hielden er op een gegeven moment ook mee op. In de uitkijkpost was het lekker koel, maar de ginds besloot dat we de poel van dichtbij gingen bekijken : het werd een soort sluip door kruip door gebeuren, en aan het begin van dit 'pad' stond een bord ' no. Entry' tja... Bij de poel lag verse olifanten poep en dan begint het toch wel spannend te worden. Zo met je iPad lezend over alle dieren die hier voorkomen is toch wat anders dan er lopen en verse shit zien. Volgens de gids waren de olifanten op dat moment de jungle ingetrokken. Maar hij zag ook sporen van slangen: phytons : ben je blij dat je het ene gevaar heb overleefd, komt er iets anders op je pad. We moesten naar de waterkant lopen : daar zouden ze zitten, eerlijk gezegd wilde ik helemaal niet naar de waterkant, maar ik durfde ook niet te blijven staan. We zagen nog net een grote slang het water in glijden. Jakkes. We kregen daarna een survival les als de phytons ons zouden aanvallen. We moesten de slang pijn doen : what the fuck:met wat dan? De gids had een mes en als de slang zijn staart naar je mond bracht moest je er hard op bijten. Tot overmaat vanramp liet hij nog allerlei botten zien van dieren die waren opgevreten : boven en onderkaken, berenschedels etc. Ik weet niet wat spannender is: deze verhalen of zo'n beest in het echt zien. Ik was maar wat blij dat we weer in ons busje zaten.

De volgende trekking was er een door de jungle met weinig kans op wilde dieren: alleen mooie omgeving. Hier zaten gibbons: dus lange tijd geprobeerd ze op de foto en film te krijgen. Onze lunch was ook spannend: er zaten makaken, die bijten en Stelen je eten van onder je handen:gelukkig :-) waren er een paar busjes met schoolkinderen en die hadden ijsjes en zakjes chips: een feestmaal voor de apen: ze trokken de zakken uit de handen van de kinderen en beten naar de begeleiding als deze de apen wilden verjagen. Er moesten rangers aan te pas komen , met sedatie geweren om ze te verjagen: nou ja niet voor lang: ze komen gewoon terug. dit is wel een avontuurlijke manier van uit eten gaan.

De laatste trekkingtocht zou een zoektocht naar een krokodil worden, nou hier trapten we niet in: je gaat echt niet op zoek naar een krokodil, maar een mooie wandeltocht onverhard door de jungle, is echt iets voor ons. Maar:.... Vrij in het begin lag verse olifantenpoep....., je zag aan de begroeiing waar hij gelopen had dat het allemaal nog vers was, ook boomstronken waren geschaafd door z'n poten. We kwamen heel wat poep tegen, de gids werd bang. Na 1 km vroeg hij of we het goed vonden om terug te gaan: hij kwam liever niet oog in oog te staan met een mannetjes olifant. Nou om hem een plezier te doen hebben we ingestemd ... Ik had m'n selfiestok meegenomen, maar daar zou ik de olifant niet mee verjagen denk ik.

We we hadden nog een flinke rit te gaan naar ons resort: in the middelofnowhere aldus de gids, en dat klopt aardig. We zijn de enige gasten in een vrij basic gebeuren, maar alles is schoon, we hebben een eigen bungalow, met airco en dit keer geen tokeh maar wel tjiktjaks die muggen eten. Ook vliegen er mooie papegaaien, die op Frans z'n schouder kwamen zitten. Na verloop van tijd voelden ze zich zo eigen, dat ze hem als wc. gebruikten... Z' n hele rug onder vogelpoep.Poep genoeg voor vandaag.

Ayutthaya en Khao Yai national park

Onze dag begon vroeg: om half 7 werden we opgehaald. We bleken een privé tour te hebben: we zijn met z'n 2en en onze gids is ook onze chauffeur. Zijn naam is mr. Support , een wat oudere man van 62, die erg easy going is ! Als we nog niet onthaast waren dan zijn we dat zeker na een paar uur met hem: alles relaxed, youre on holliday, I'm not like Some crazy Thai people : drive relaxed anders krijgen we ongelukken. Het is zeker anderhalf uur rijden voordat we bangkok uit zijn: wat een grote stad. Ons eerst stop is Ayutthaya: de oude hoofdstad waar we overblijfselen uit het oude Siam tijdperk bezichtigen: het zijn voornamelijk ruïnes, maar mr. Support kan er goed over vertellen : op deze wijze herleven de oude tijden. Omdat we maar met z'n 2en zijn kunnen we stoppen waar we maar willen : zo laat hij ons zien hoe ze handmatig bakstenen maken. Er ligt een enorme berg grond ( klei) waar een vrouw met een soort schop de grond in een modderpoel gooit. Het is de bedoeling dat ze hier in gaat dabbelen: om het water en de klei te mengen. Ze hebben er ook een kleine machine voor: maar dit is goedkoper..... De klei wordt in een mal geperst en in rijen in de zon te drogen gelegd. Als de stenen goed droog zijn worden ze handmatig glad gesneden en de zijkanten worden ook bijgesneden: ook dit gebeurt weer door een vrouw.. : ik denk dat ik m'n werk toch wel ga waarderen... In die hete zon zulk werk dag in dag uit lijkt me geen pretje. De jeugd wil het niet meer doen, aldus mr. Support. De stenen worden daarna handmatig in een oven gelegd en afgebakken: ook een proces wat veel energie vraagt: ze moeten er een paar keer in en uit. 7 bath per steen is de kostprijs.

De volgende bestemming is Lopburi: de ruïnes van een heiligdom bezoeken we hier, maar de grootste bezienswaardigheid zijn de apen ( misschien wel duizend) Je weet niet wat je ziet. De stad wordt volledig door de apen ingenomen: ze gooien de ramen stuk met een steen en komen zo in de kamers. Ze stelen alles: wat niet eetbaar is slopen ze en gooien ze weg. De mensen die we zagen waren er voornamelijk om de toeristen te beschermen tegen de apen: overal stonden bamboestokken om te slaan. We hebben wel mooie foto's kunnen maken. Ook de auto's moeten het ontgelden : ze springen erop en slopen alles wat ze eraf kunnen krijgen: ongelooflijk : we zagen het gewoon voor onze ogen gebeuren .

De volgende stop was een shoppingmall: hier gingen we naar een foodcourt. Daarna zijn we naar een tempel gereden waar een voetafdruk van Boeddha te zien was. Ook hier konden we ons weer verwonderen over de aanbidding van de mensen hier tav Boeddha en dus ook van deze voetafdruk. Heel veel pelgrims schijnen hier naar toe te komen. We hebben ook vele marktjes bezocht: op 1 markt maakten ze hele dunne groene pannenkoekjes, hier rolden ze een soort suikerdraden in ( als van een suikerspin) en dat kon je eten: erg zoet. Volgens mr. Support kunnen alleen moslims dit maken... Rachida?

De tocht naar ons hotel hebben we niet helemaal bewust meegemaakt: allebei in slaap gevallen. Het hotel valt alles mee: een douche die het doet, airco ( die we hier niet nodig hebben) tv. We horen weer veel jungle geluiden: zo hoorden we Tokeh: ff gegoogled: deze hagedis hadden we dus vorige week in onze douche. Een Tokeh ..: een gekko. Morgen vertrekken we om half 9 en gaan verder het nationaal park in. Met deze gids gaat het helemaal goedkomen, hij loopt zelfs traag! Voor ons ff wennen, maar dat gaat snel, een soort ' kan wel hoeft niet' man.

Bangkok foot en food tour

Vandaag starte ons toer om half 10 bij exit 3 van de BTS skytrain Sapan Taksin. We konden er met de boot heen, wat een relaxt tochtje was: niet druk, zonnetje en een beetje wind: net vakantie in een warm land... We hadden een vrij grote groep: met ons erbij 10 personen. Dat was soms wat onhandig bij het uitleggen: het is in bangkok erg druk met auto's, bussen, scooters etc, wat veel lawaai maakt: als de gids iets ging uitleggen was ze niet altijd verstaanbaar. We kregen een plattegrond met daarop aangegeven 5 verschillende eetgelegendheden. Bij het eerste restaurant kregen we gebakken eend en een soort buikspek, wat aan de korst knapperig gebakken was. Alle eetgelegendheden zijn al generaties lang eigendom, de recepten zijn geheim en al jaren van ouders op kind doorgegeven. Het eerste gerecht was lekker. De 2e locatie was geheim: dat snapten we niet zo: je kan er zo naar toe lopen, zo moeilijk is dat niet. Daar kregen we een noodlesoep: Tom Yam, met visballetjes, balletjes vlees, tauge, noodlesoep en nog veel meer, maar vooral ook chili . Vooraf was ons gevraagd of tegen pittig eten konden: wij hadden laag ingezet: 1 peper: de rest van de groep meende wel tot 3 of 4 te kunnen.. Achteraf bleken wij de enige die pittig eten konden verdragen, de rest zat te kuchen en te zweten. Tja jeugd en zelfoverschatting! Dit gerecht was het allerlekkerste van de toer , zou achteraf blijken.

De volgende stop was aan de andere kant van de rivier:typische isaan gerechten :1 . Papayasalade: maar die hadden we zelf al een keer gemaakt: die van ons was lekkerder dan deze. 2:Varkensvlees met basislicum, 3: een soort gefrituurde lemongrass met lemongrass kip en als toetjes kregen we cocosrijst met on top : gedroogde garnaal, gedroogde vis of een of andere fruitsoort. Nou die met gedroogde vis was echt niet lekker: vreemde combinatie hoor om als toetje te eten.

De volgende stop was terug in de drukke stad: een bakkerij die al lang tijd door dezelfde familie gerund werd. Dit was het minst spectaculair: een puddingbroodje, maar dan met groene pudding. De smaak was goed, maar niet bijzonder. Ook kregen we icetea met melk en ijsblokjes. Hier konden de vrouwen naar het toilet. Volgens de gids is het niet netjes om te zeggen dat je naar het toilet gaat: de mannen moet zeggen : I'm gone shoot a rabbit en de vrouwen: I'm gone pick some flowers.

Het laatste restaurant was bekend om z'n rotti met een curry en ijs na: wij kozen voor tamarinde ijs. Bij de groep zat ook een heer op leeftijd: hij moest vaak plassen, had moeite met de afstanden lopen, sprak onverstaanbaar ( maar kwam uit Australië )slechte motoriek en mogelijk ook wat beginnend vergeetachtig. De gids had het er maar druk mee. We hebben in totaal 7 km gewandeld. Het was een leuke tour, een leuke manier om door een gedeelte van bangkok te lopen waar we nog niet geweest zijn en om allerlei gerechten te proeven, waar je anders niet aan begint!

Morgenmoeten al om 6 uur vertrekken : een paar dagen rondtrekken, ook erg basic.... Dus geen airco etc......

Terug in the city

Op zaterdagmorgen hebben we afsccheid genomen van de mensen in Ranong. We werden weggebracht naar het vliegveld wat erg klein en eenvoudig was: er sprak slechts 1 meisje Engels , wij werden geholpen door iemand die geen woord Engels sprak. De boardingpas werd volledig met de hand ingevuld, ook de nummers op die op de bagagetickets staan werden met de hand geschreven. De koffers gingen op een gewone weegschaal en werden daarna handmatig op een soort handkarretje geplaatst die ook weer handmatig naar het vliegtuig werd gebracht. Dat we vertraging hadden zal niemand verwonderen !

Terug in hetzelfde hotel, met zachte bedden, airco, lift en geen huisdieren voelden we ons ook weer een beetje thuis. Onderweg hadden we een foodmarket gezien, dus besloten we er te voet heen te gaan. Dit was het oude gedeelte van Bangkok. Ook hier sprak nauwelijks iemand Engels, we zagen verder geen toeristen. Wat verschillende hapjes uitgeprobeerd: voor 1 euro zaten we propvol en hadden we ook drinken gekocht: zowel cola als versgeperst sinasappelsap.

S'nachts bleek de airco niet voldoende te koelen... er werd nog met 3 personen geprobeerd e.e.a te verhelpen maar ze kregen het niet voor elkaar: Frans wist waar het probleem zat, maar ik had liever een andere kamer dan wachten tot ze naar hem zouden luisteren. Zodoende vertrokken we later dan gepland naar de grootste markt ter wereld : Chatuchak market, met meer dan 8000 stalletjes. We konden de taxi delen met een ander stel, dus dat scheelde weer in de prijs.

De markt was inderdaad giga groot. Er lopen 2 "mainroads" met allemaal zijIngangen. Eerst een plattegrond gescoord , want anders zouden we verdwalen , of misschien steeds hetzelfde steegje pakken. De markt is overdekt, smal, warm en druk en toch vonden we het er heerlijk. Je kijkt je ogen uit zoveel is er te koop en voor een vriendenprijsje waar je ook nog van af moet pingelen: shopwahalla.Er was tevens genoeg te eten en te drinken en allerlei entertainment.

We hebben hier de gehele dag rondgelopen. We besloten terug ook met een taxi te gaan, blij dat we eindelijk konden zitten en met airco. S'Avonds een vol uur onze voeten en onderbenen laten masseren, dat zou bij de sportschool een schot in de roos zijn wat mij betreft: wat een verwennerij en je voeten voelen weer als herboren.

Morgen gaan we een wandel en eet- excursie doen. Maar eerst onze gids zien te vinden: deze staat ons ergens op te wachten bij de BTS skytrain, waar we met de boot naar toe moeten.

Bamboevlot varen

Ik heb gezien dat ik de tekst goed na moet kijken: gisteren stond er honing en cooking class, maar er kwam geen honing in voor: de titel moest beginnen met hiking en...

De leguaan woont s'nachts in onze douche/toilet: zijn slaapplek is bij de doucheslang, dus douchen doen we zolang het nog licht is: vanaf half 7 wordt het donker: kwart voor 7 is het pikdonker. We moeten dan ook met zaklampen naar het restaurant en terug naar onze kamer: een redelijk pittige wandeling want het restaurant ligt op een heuvel, dus we hebben een flinke klim met heel veel trappen: elke keer lijken het er meer te worden..

We werden dit keer opgehaald met een oude pick-up truck en moesten zoals de Thaise mensen in het bakje gaan zitten. Er lag wel een vloerkleed op de laadvloer, wat betekende dat we onze schoenen uit moesten doen?! Het bleek een bumpy ride te zijn: ons ontbijt kwam er bijna weer uit. Ook hier bleek dat we een flinke afdaling via een aarden trap te moeten maken naar het bamboe vlot: 10 bamboepalen aan elkaar gebonden en "thats it" . We hadden meegekregen dat we droge kleding mee moesten nemen, maar er was ons ook verteld dat de rivier niet wild zou zijn. Frans meende geen droge kleding nodig te hebben: gelukkig heb ik hem kunnen overhalen: we moesten dus gaan zitten op het vlot, zonder bankje/ verhoginkje oid waardoor je half in het water zat. Ik kan je vertellen dat je na een paar km geen gevoel meer hebt in alle lichaamsdelen die in het water zitten..... Het water was niet bepaald warm, zwemmen zouden we zeker niet doen in dit water: veel te koud.

Een jonge Thaise knul was onze kapitein : hij sprak geen woord Engels : de andere mensen die ons gereden hadden ook niet . Hij stopte bij een soort open stukje , er lag zand, waar we tot onze enkels in wegzakten: nat zand wel te verstaan. Ook onze broeken waren helemaal nat. Na een paar fotomomentjes, waarbij we de 'kapitein' met onze selfiestok op de foto hebben gezet, werd hij iets spraakzamer, maar het was niet veel. Hij leek erg verlegen. Het water was rustig, met af en toe een stroomversnelling. We besloten op onze lifejackets te gaan zitten om wat minder diep in het water te zitten, maar bij elke stroomversnelling werden we weer nat.

Aan het eind van de tocht eindigden we bij onze chauffeur op z'n erf : eigenlijk in z'n tuin. Het eten stond al klaar en ook onze droge kleding stond gereed: hoera!!! Gauw omkleden en plassen! Het eten was heerlijk: we waren maar met z'n 2en en werden door de hele familie in de gaten gehouden: zodra we 2 slokken cola ophadden werd onze beker al bijgevuld en dat was met het eten idem. Het was verrukkelijk: porties rijst in bananenbladeren, kip in een soort beslag, krokant gebakken met overheerlijke saus, een omelet met alles uit de groentetuin erin.. En een groente die even gewokt was: groene bladeren met stukjes ei: nog nooit gegeten en we kunnen geen omschrijving geven waar het naar smaakte. Het leek roergebakken spinazie , maar dan bijna rauw. Ook was er nog een pittig gerecht met kip in een soort sojasaus. We hadden op een gegeven moment in de gaten dat we niet alles moesten opeten, want dan werd het aangevuld. Als toetje werd een watermeloen in stukjes gesneden en kregen we heel veel bananen. we hadden beter terug kunnen lopen naar de lodge, zo vol zaten we. De tocht terug ( door alle gaten in de weg en onverharde stukken) was dan ook een uitdaging om het eten binnen houden: een klein boertje en alles zou uit komen.

De rest van de dag hebben we gerelaxed . Er zijn weer al gasten vertrokken, het clubje wat aanwezig is wordt klein. Wij vertrekken morgen weer naar bangkok: dan hebben geen hagedis in onze douche en ook geen kilometer aan trappen: gewoon lekker een lift met airco.